1) سخاوت اندازهاى دارد كه اگر از آن بيشتر شود اسراف است و احتياط اندازهاى دارد كه اگر از آن بيشتر شود ترس است و صرفهجويى اندازهاى دارد كه اگر از آن بيشتر شود، بخل است و شجاعت اندازهاى دارد كه اگر از آن بيشتر شود بىباكى است.
2) در ادبت همين بس كه از آن چه از غير خودت نمىپسندى، بپرهيزى.
3) از هر تيزهوش ساكن و خاموش بر حذر باش.
4) اگر اهل دنيا تعقّل مىكردند، دنيا خراب مىشد.
5) بهترين برادرانت كسى است كه بدىات را به او از ياد ببرد.
6) آن دشمنى ضعيفترين نيرنگ را دارد كه دشمنىاش را آشكار كرده است.
7) نيكويى چهره، زيبايى ظاهرى و نيكويى خرد، زيبايى باطنى است.
8) آن كه با خدا انس يابد، از مردم بگريزد.
9) آن كه از روى مردم پروا نكند، از خدا هم پروا نكند.
10) پليدىها در اتاقى نهاده و كليد آن، دروغ قرار داده شد.
11) هر گاه دلها با نشاطاند، (علم و معرفت) را به آنها واسپاريد و هر گاه گريزاناند، آنها را واگذاريد.
12) آن كه پارسايى، خوى او و احسان، زيورش باشد ستايش نيكو را از دشمنانش به يارى گيرد و در پناه ياد كرد نيكويش از خردهگيرى ايمن بماند.
13) بخشش كريم، تو را محبوب او مىكند و بخشش فرومايه نزد او خوارت مىسازد.
14) هنگامى كه قضاى (الهى، خواه ناخواه) واقع مىشود، پس گريه و زارى براى چيست؟
15) نوشتهاى به خط ايشان پيدا شد كه در آن چنين نوشته بود: بىگمان قلّههاى حقيقت را با گامهاى نبوّت و ولايت فتح كرديم و هفت (طبقه) آسمان را با چراغهاى فتوّت روشن نموديم. ما شيران كارزار و باران رحمتيم، در اين دنيا، شمشير و قلم و در آن دنيا، پرچم ستايش و دانش به دست ماست، فرزندانمان خلفاى دين، هم پيمان يقين، چراغ امتها و كليد كرامتاند. موسى كليم آنگاه به زيور انتخاب آراسته شد كه ما وفايش را يافتيم و (عيسى) روح القدس در ميان آسمان سوم از نوبر باغهاى ما چشيد و پيروان مايند كه نجات يابنده و پاكيزهاند. ما را مددكار و نگهدارنده و عليه ستمكاران، شورشگر و يارى دهندهاند و بزودى چشمههاى حيات در پى فروزش نورها، بر ايشان مىجوشد
(الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة با ترجمه (ط - القديمة)، ترجمهفارسى، از ص 47 - 49 )
رویت خداوند
حدیث مشهور ثقلین 
بشارت بهشت به پیروان ائمه اطهار 
ائمه عليهم السّلام شاهدان بر مردم 
